Gure logela, gure toki (leku) berezi moduan uler daiteke. Bakoitzaren logelak pertsona bera definitzen du.
Batzuk pentsatuko dute logelan bakarrik lo egiten dugula eta
ez dela guztiz funzionala. Agian arrazoi dute, baina bertan baita lan egingo
bagenu jarraituko litzateke leku ez funtzional bat izaten?
Dukadan gela ez da oso handia,
baina bai nahikoa nire eguneroko ekintzak egiteko: lan egiteko eta
marrazteko gunea, deskantsatzeko tokia eta abar. Toki eta elementu guztiek
elkarren artean harreman bat sortzen dute nire bizitza erraztuz: mahai luze bati esker
beharrezko espazioa daukat nire lanak eta proiektuak egiteko (nahiz eta batzuetan etxeko beste zenbait leku inbaditu).
Nire logelan aurki daitezke lagunekin egondako bidaietako, festazko
argazkiak; saskibaloiko oroigarri pila, edota pasatako momentu
gogoangarri bat harrapatzen duten objektuak.
Dena dela, nire bizitzako nukleoa, denbora gehien
igaro eta gustuenen egoten naizen tokia ohea da. Bertan etzan eta gertatutakoaz
pentsatzen dut eta etorkizunaz amesten hasten naiz. Hementxe, ohean manta
batekin etzanda, musika entzunez neure buruarekin egotean zoriontsu bizi naiz.
Ez dago mundu osoan nire gela berdin dezakeen beste gelarik, baina hau edonork esan dezake, logelak baitira pertsona batek izan dezakeen gunerik pertsonalena.
No hay comentarios:
Publicar un comentario